Ambassadeur van de poëzie

verzoek

al ben ik maar kassei, lig ik wat ongelukkig
tussen twee tramsporen, ik maak deel uit
van deze stad. ik voel net zo goed de regen

die u de winkels in jaagt en de druppels die
in de zomer van uw ijsje vallen. haastige en
trage voetstappen draag ik en soms vraag ik

vergiffenis aan de dames die op me foeteren
als ze weer eens met hun hakken tussen mij
en mijn broertjes klem raken. als u aan mij

voorbijgaat, hoor ik u zo vaak vol lof praten
over prachtige pleinen, standbeelden waarbij
u op de foto staat en cafés waar het bruist

van leven. ik begrijp dat een monument best
op een postkaart prijkt, maar waarom kijkt u
als u straks passeert ook niet eens op mij neer?

(c) David Troch

Met bovenstaand gedicht maak ik kans Ambassadeur van de poëzie van de stad Gent te worden. Omdat het publiek bepaalt wie het wordt en als u mijn gedicht een waardige winnaar vindt, mag u mij steeds met veel sterren steunen via deze link: www.deambassadeurs.be/index.php?page=stadsgedicht-2