het gebruikelijke bengelt in de lucht, ongrijpbaar
boven onze hoofden, daalt langzaam uit de hemel
aan een ragfijn touwtje naar beneden. geen geduld,
wel nagelbijten voorkomt dat we als gek beginnen
springen. en maar hopen dat niemand anders het
gebruikelijke voor onze neus weggraait. eens op
ooghoogte hoeven we er maar naar te happen,
er op te kauwen, het met smaak door te slikken.
Advertenties
