Hokjes

Je denkt in hokjes. Die heb je eigenhandig in elkaar getimmerd. Dat ging niet zonder slag of stoot. Het schoot pas enigszins op van zodra je begreep dat je de bijgeleverde handleiding de hele tijd ondersteboven had vastgehouden. Het ene hokje blijkt al wat comfortabeler dan het andere. Sommige zijn te krap uitgevallen, daar pas je nauwelijks in. Toch kan je ook daarin denken. Buiten de hokjes kan je dat niet, dan vliegen je gedachten alle kanten op. Hoe is het mogelijk dat anderen daar kunnen nadenken over de kleur van de likjes verf die ze hun hokjes willen geven?