Schommel

Zodra de kinderen in bed liggen, sprint je naar beneden, naar buiten, naar de schommel. Je gooit je kont op de houten plank, grijpt de koorden stevig beet en beweegt je benen heen en weer. Binnen de kortste keren zwier je dat het een lieve lust is. De kriebels in je buik, de wolkeloze hemel, de ondergaande zon. Wat is het heerlijk. Je voelt de jaren zo uit je wegvloeien. Pas als het al behoorlijk donker is, spring je van de schommel. Als herboren ga je naar binnen. Tijd voor het huishouden. Als kind moest je daar ook bij helpen.