Je kent al jaren de luxe om geen horloge te dragen. Ook staat er geen radiowekker meer naast je bed. Er is nog wel je mobiele telefoon, maar die ben je liever kwijt dan rijk. Men is verleerd om naar de stand van de zon te kijken. Die zon is vaak allang opgekomen als je uit je bed rolt. In dat bed stap je soms pas als de zon al dreigt op te komen, omdat je zolang aan de arbeid was. Uit pure jaloersheid willen je vrienden niet langer je vrienden zijn. Ze vinden dat schrijvers elke dag vakantie hebben.
Twitter Updates
- Even ter herinnering, David, afval gooi je dus niet in de wasmachine. 2 weeks ago
- Moe! Ik kom van 1977 eenlettergrepige woorden droog aan de haak. Het was een lange, lange werkdag. https://t.co/MPv3kuyD9D 3 weeks ago
- @talithaisik Meer out of office-poëzie hier: poetryinternational.com/nl/poets-poems… https://t.co/5xuBM98Vf3 4 weeks ago
- Had mijn hoofd ook maar openingsuren. 4 weeks ago
- De eerste zevenenzeventig woorden van het jaar. Goed voor #eenlettergreepgedicht 295. Behouden vlucht, dames, heren. https://t.co/fyxDgbykZH 1 month ago