Je benadert de perfectie. Geruisloos. De perfectie heeft niets in de gaten. Met jouw sluiptechnieken zou je het in oorlogsgebied niet slecht doen. Het is vreemd dat je aan oorlog denkt nu je de perfectie op een haar na bent genaderd. Je zou denken dat je zou denken aan een veld vol boterbloempjes, Vivaldi, opwaaiende jurkjes. Tegelijkertijd verbazen de bizarre bokkensprongen in je hoofd je allang niet meer. Wanneer je vlakbij de perfectie bent, veer je kwiek op. Ze schrikt zich een hoedje. Tot je grote ontsteltenis merk je meteen dat de perfectie niet tot op de millimeter nauwkeurig is.
Twitter Updates
- Even ter herinnering, David, afval gooi je dus niet in de wasmachine. 2 weeks ago
- Moe! Ik kom van 1977 eenlettergrepige woorden droog aan de haak. Het was een lange, lange werkdag. https://t.co/MPv3kuyD9D 3 weeks ago
- @talithaisik Meer out of office-poëzie hier: poetryinternational.com/nl/poets-poems… https://t.co/5xuBM98Vf3 4 weeks ago
- Had mijn hoofd ook maar openingsuren. 4 weeks ago
- De eerste zevenenzeventig woorden van het jaar. Goed voor #eenlettergreepgedicht 295. Behouden vlucht, dames, heren. https://t.co/fyxDgbykZH 1 month ago