Je benadert de perfectie. Geruisloos. De perfectie heeft niets in de gaten. Met jouw sluiptechnieken zou je het in oorlogsgebied niet slecht doen. Het is vreemd dat je aan oorlog denkt nu je de perfectie op een haar na bent genaderd. Je zou denken dat je zou denken aan een veld vol boterbloempjes, Vivaldi, opwaaiende jurkjes. Tegelijkertijd verbazen de bizarre bokkensprongen in je hoofd je allang niet meer. Wanneer je vlakbij de perfectie bent, veer je kwiek op. Ze schrikt zich een hoedje. Tot je grote ontsteltenis merk je meteen dat de perfectie niet tot op de millimeter nauwkeurig is.
Twitter Updates
- Vandaag in de nieuwsbrief van Gent Leest het woord kniehoogte. https://t.co/jXqJM0z1ah 1 month ago
- De autocorrectie raadt me aan van podiumvoordracht jodiumvoordracht te maken. Dat belooft voor m'n volgende optreden. 2 months ago
- Op #wereldpoëziedag laat Behoud de Begeerte 'De 44 beste gedichten van de Herman de Coninckprijs 2022' op ons los.… twitter.com/i/web/status/1… 3 months ago
- Een kind schrijft al eens sliep als slip. Een man leest al eens de krant. Dan kom je tot dit #eenlettergreepgedicht. https://t.co/P98vJwSHAC 3 months ago
- I have a dream. Verbeeld je. Het begin van de vermaarde speech van Martin Luther King hertaalde ik naar een tekst w… twitter.com/i/web/status/1… 4 months ago