Glad is nat. Nat maakt de zonnen geen donder uit. En zeker nu niet, met hun laarzen. Maar glad, dat is wat anders. Dan wil de jongste toch even je hand. Dan wil de oudste het correct hebben: nat is glad. En hop, daar rennen ze allebei alweer een eind voor je uit. Op naar de volgende plas. Om er om ter snelst door te vliegen. Of, nog beter, om erin te springen. Jullie wandeling doorkruist een speeltuin. Geen kind te zien. Wel een uit de kluiten gewassen plas onderaan de glijbaan. Deert de zonnen niet. In een mum van tijd staan ze boven. De oudste smijt zich als eerste de diepte in. Zijn laarzen gaan net niet helemaal onder. Dan komt de jongste. Het gevolg van al dat glijden, springen en vliegen laat zich raden. Thuis wachten drie paar droge sokken.
Twitter Updates
- @TV_Acker @PVanGompel Dat is een feit! Dit #eenlettergreepgedicht schreef ik voor de heer Dahl. https://t.co/7vyOHjOFRR 1 month ago
- Zo. Dat was het dan. Bijna. Vandaag de laatste dag Poëzieweek. Straks is er weer tijd voor de pen. En voor het… twitter.com/i/web/status/1… 1 month ago
- @KoenNaert Succes! 1 month ago
- Even ter herinnering, David, afval gooi je dus niet in de wasmachine. 2 months ago
- Moe! Ik kom van 1977 eenlettergrepige woorden droog aan de haak. Het was een lange, lange werkdag. https://t.co/MPv3kuyD9D 2 months ago