In feite gaat het zo. Doorheen de dag krijg je de ene na de andere ja-neevraag over je heen. Sommige beantwoord je gretig met ja, maar je doorsneeantwoord luidt nee. Het is de heilige overtuiging dat wie goed met een opeenstapeling ontkenningen weet om te gaan, daar aan het eind van de rit heel wat aan heeft. Bovenal, een mens moet een mens niet al te veel verwennen. Verwennen went schrikbarend snel. Op den duur zijn pakweg maaltijden tot chips en chocolade beperkt. Van zodra de vraagstellers in bed liggen, diep jij de dingen uit de kast die jij hen doorheen de dag verboden hebt. Bij die handeling hoor jij je moeder allang niet meer jouw naam roepen. Zo zal ook jouw stem vervagen van zodra de zonnen groot genoeg zijn om schaamteloos te graaien naar alles wat hen ooit verboden is.
Twitter Updates
- Even ter herinnering, David, afval gooi je dus niet in de wasmachine. 2 weeks ago
- Moe! Ik kom van 1977 eenlettergrepige woorden droog aan de haak. Het was een lange, lange werkdag. https://t.co/MPv3kuyD9D 3 weeks ago
- @talithaisik Meer out of office-poëzie hier: poetryinternational.com/nl/poets-poems… https://t.co/5xuBM98Vf3 4 weeks ago
- Had mijn hoofd ook maar openingsuren. 4 weeks ago
- De eerste zevenenzeventig woorden van het jaar. Goed voor #eenlettergreepgedicht 295. Behouden vlucht, dames, heren. https://t.co/fyxDgbykZH 1 month ago