Beweging #46

Ruim acht jaar geleden beklom je voor het eerst de trappen naar deze zolder. Daar zat het dichtertje dan plots in de speelkamer van een muzikale held. Vandaag is het nog eens speeltijd. Dat was al een hele poos geleden. De schroom van eerst zeul je niet meer mee de trap op. Al snel voelt het alsof jullie zowat dagelijks samen jammen. Als vanouds heupwiegen de woorden met de klanken. Afhankelijk van wat de held, de vriend, nu weer uit zijn mondharmonica en arsenaal aan andere instrumenten tovert, bepaal jij welke zinnen daarbij passen. Soms declameer, zing of, godbetert, rap jij wat in de microfoon en daar brouwt hij dan weer wat bij. Wat is het altijd weer heerlijk experimenteren tijdens zo’n repetitie. Doodjammer dat het uurtje op Gedichtendag in een oogwenk voorbij zal zijn. 

Advertentie