Eén dun boekje. Meer heb je niet nodig. Een hele stapel breng je terug. Het boek dat je in één van je lessen wil gebruiken, is er. Dat zocht je thuis op. Tot je aan het rek staat. Onvindbaar. Andere werken van Lieke Marsman staan er wel. Was iemand je toch te slim af? Ter plekke nogmaals opzoeken. Nee. Het zou er toch zijn. Je klampt een bibliothecaris aan. De volgende scan duurt vijf minuten? Dat raakt wel vaker vermist. Is nog maar sinds gisteren weer binnen. Staat daarom misschien nog niet waar het hoort te staan. Eens kijken in het depot. Daar keert hij met lege handen van terug. Misschien verkeerd geplaatst. Met je hoofd op je schouders schuim je de rekken af. Marsman blijft zich verstoppen. In plaats van met één dun boekje ga je met vier dichtbundels naar buiten. Dan maar wat gedichten van leerlingen bekijken in de koffiebar der koffiebars. Kind aan huis ben je er. Dat doet je denken. Weer naar de bibliotheek. Daar is een verkoop van kinder- en jeugdliteratuur. Eenentwintig boeken tik je op de kop. In plaats van met één dun boekje ga je naar huis met een hele bakfiets vol.
Twitter Updates
- @TV_Acker @PVanGompel Dat is een feit! Dit #eenlettergreepgedicht schreef ik voor de heer Dahl. https://t.co/7vyOHjOFRR 1 month ago
- Zo. Dat was het dan. Bijna. Vandaag de laatste dag Poëzieweek. Straks is er weer tijd voor de pen. En voor het… twitter.com/i/web/status/1… 1 month ago
- @KoenNaert Succes! 1 month ago
- Even ter herinnering, David, afval gooi je dus niet in de wasmachine. 2 months ago
- Moe! Ik kom van 1977 eenlettergrepige woorden droog aan de haak. Het was een lange, lange werkdag. https://t.co/MPv3kuyD9D 2 months ago