Zestien kilometer. De laatste lange lussen. Nu rusten. Naar de groentewinkel zou je beter fietsen, maar nee hoor, je wandelt. Op de deur van de winkel een briefje: een weekje verlof. Vanaf. Is dat vandaag? Zou kunnen. Daar sta je dan. Dan maar naar de buurtsupermarkt. De broodsnijmachine laat je links liggen. Je gokt erop dat je favoriete bakker niet ook plots op vakantie is vertrokken. Vakantie. Hoe zag dat er ook alweer uit? Juist. In deze straat mocht je twee boeken van de papierversnipperaar redden. Aanbellen. Praatje maken. Thuis Het Diner van Herman Koch en Sprakeloos van Tom Lanoye in de boekenkast proppen. Er een verhalenbundel uit plukken. Bij passages bedenkingen hebben. Bedenken hoe je het anders zou doen. Bedenken dat lezen hoegenaamd geen vakantie nemen is.
Twitter Updates
- @TV_Acker @PVanGompel Dat is een feit! Dit #eenlettergreepgedicht schreef ik voor de heer Dahl. https://t.co/7vyOHjOFRR 1 month ago
- Zo. Dat was het dan. Bijna. Vandaag de laatste dag Poëzieweek. Straks is er weer tijd voor de pen. En voor het… twitter.com/i/web/status/1… 1 month ago
- @KoenNaert Succes! 1 month ago
- Even ter herinnering, David, afval gooi je dus niet in de wasmachine. 2 months ago
- Moe! Ik kom van 1977 eenlettergrepige woorden droog aan de haak. Het was een lange, lange werkdag. https://t.co/MPv3kuyD9D 2 months ago