De remmen dicht. Het fietscomputertje bereikt de zesduizend kilometer. Duizend kilometer geleden zat de jongste in de bakfiets, nu de oudste. Een foto. Die moet op Instagram vindt hij. Wanneer je weer op het zadel zit, komt er een hardloper voorbij. Je vertelt dat je dat kort na de middag ook deed. Een uurtje. Twaalf kilometer. En dat het je verbaast dat het zo weinig moeite kost. Met die conditie is het niet zo slecht gesteld. Laatst vroeg een vriend aan welke hartslag je hardliep. Hij keek raar op toen je zei dat je het tegenwoordig zonder doet. Heel even vraag je je af of op zo’n hartslagmeter te zien zou zijn op welke twee momenten je precies de grote glimlach kruiste.
david troch 