Een eerste bescheiden loopje vanaf de nieuwe plek. Dat noteerde je begin oktober. En je voegde er een eerste voorzichtige doel aan toe: op mijn vijfenveertigste tien kilometer in minder dan vijfenveertig minuten afhaspelen. Dat voorzichtige doel schoof je opzij voor een ietwat gekker doel: de zevende marathon. Dat ietwat gekker doel is alweer bijna twee maanden afgevinkt. Vandaag was het alsnog de beurt aan het voorzichtige doel. Eerst rende je lekker rustig twee kilometer en half naar de start van de stadsloop. Het parcours mocht dan wel geen tien kilometer bedragen, wel elf. Het zou je benieuwen of je in je opzet zou slagen. Niet in het minst omdat je voetzool al meer dan een week een zorgenkind is. Net daarom startte je ergens in de achterste gelederen. Een oude bekende vroeg of jij niet vooraan bij de elite diende te starten. Nou nee, zei je, niet nu ook jij een jaartje ouder bent. Bij de elite, daar mag je starten als je in de vorige editie bij de eerste driehonderd eindigde. En kijk. Met je 171e plek zou je volgend jaar mogen. Maar wie weet welk doel je dan hebt. Het voorzichtige doel is volgens Strava in ieder geval bereikt: 43 minuten en 28 seconden. Na nog een kleine kilometer aan dat tempo tot aan de eindmeet, mocht je nog lekker rustig twee kilometer en half nagenieten voor je op de nieuwe plek in bad kon duiken.
david troch 