Auteursarchief: davidtroch

Of ze wat vragen mag stellen. Een dergelijk verzoek is altijd een vraag. Nooit formuleert iemand het als een bevel: jou ga ik nu eens uiterst vakkundig aan de tand voelen. Willens nillens. Vragen over literatuur en klimaat, die schotelt … Lees verder →

Even verpozen. Even lezen. Op een dag waarin je acht uur voor de klas staat, mag het wel. Dus daar duik je weer een koffiebar in. Een goedgevulde. Ook in goedgevulde ruimtes weet je doorgaans de wereld probleemloos buiten te … Lees verder →

Heerlijk. Treinrit. Leestijd. Ruimschoots een uur heb je. En weg ben je. Weg is de wereld. Tot een stem je uit de Zweedse sneeuw haalt. Vervoersbewijs! Vervoersbewijs? Oh ja. Op zoek naar je portefeuille, daar het bewijs uit opdiepen, het … Lees verder →

Twijfel. Altijd weer die twijfel. Goed. De opdrachtgever mocht er na een eerste snelle lezing dan al wel dol op zijn, maar toch, maar toch. Is het verhaal er wel eentje voor de gevraagde doelgroep? Twaalf- tot zeventienjarigen. Wat jou … Lees verder →

Of ze nog eens naar dat programma. Want dat dat toch leuk. En heel erg spannend. Een tijdje geleden hengelden ze ernaar. Jullie kozen voor het oudste seizoen dat er te vinden was. Blijkt dat over een week niet meer … Lees verder →

Een sjaal. Een muts. Allebei ravenzwart. Ongebruikelijke objecten langs het parcours. Zijn dat niet: eksterogen, hazenlippen, een eekhoorn. Ja, ja, weer een eekhoorn. Bruinrood. Ze. Zover reikt je kennis intussen wel. Dat je meteen ziet dat dit een vrouwtjeseekhoorn is. … Lees verder →

Die ene god die onmiddellijk straft, had vast eerst anderen aan te pakken. Bijvoorbeeld om half vier vannacht. Wat een spektakel aan je slaapkamerraam. Geen gekletter meer toen je naar de ochtendles fietste. Ook op weg naar huis hield je … Lees verder →

Voor de school van de jongste zon moet je naar het westen, voor die van de oudste naar het oosten. Of omgekeerd. Soms weet je niet goed waar het noorden zich bevindt. Wat wel zeker is: de tijd die je … Lees verder →

Zo. Dat was dat. De nacht zit er weer eens op. Voor je het bed uit rolt, werp je een blik op de klok. Het blijkt vier uur. Juist. Er glipt nog geen licht naast je in bed. De zon … Lees verder →

Toch niet meer zo jong als in je jeugd. Voor je de derde ronde van het joggingparcours aanvat, houd je een tel halt. Jaren en jaren geleden deed je dat niet. Na het zoveelste rondje stonden ze hier. Met z’n … Lees verder →