Auteursarchief: davidtroch

An draagt een jas. Niet: An draagt één jas. Eén jas is niet fout. Eén jas is ook wel juist. Maar eigenlijk zeg je: een jas. Een. Aan je secretaire helpt de oudste de jongste bij het huiswerk. Al sta … Lees verder →

Elke dag is er wel iets wat je het verleden in werpt. Daarvoor hoef je niet eens één madeleine in huis te hebben. Vandaag is het de oudste zon die je een aantal maanden terug de tijd in katapulteert. Naar … Lees verder →

Misschien is het wel in dit leven dat ik de cel in vlieg. Aan het woord is de oudste zon. Nu ja, de oudste. Volgens de berekeningen van de jongste is hij dat niet. De jongste zon heeft er al … Lees verder →

Hier, aan deze tafel, heb je vaker gezeten. Al meer dan veertig jaar is het dezelfde. Hier, in deze keuken.  Hier, in deze keuken, rond deze tafel hangt heel wat. Maar nu, nu hangt er stilte. Nu zit je hier … Lees verder →

Digitaliseren. Het is een klus. Ook die klus volbreng je. Het schriftje is van kaft tot kaft doorworsteld. Dat voel je vooral in je polsen en je vingertoppen. Dat is de fysieke uiting. Het uit zich ook op andere wijze. … Lees verder →

Wat zit je daar te doen? Ging jij niet een hele dag in dat boek daar verdwijnen? – Ja. – En? – Nou ja, toch al een bladzijde of tien. – Wacht. Momentje. Hoe laat is het? Na half negen! … Lees verder →

Overvalt je de leegte? Overvalt je de leegte nu je er bij gaat neerzitten? Drukt ze jouw schouders neer? Zou ze te vergelijken zijn met de leegte waarover je eenkoppige publiek het eerder vandaag had? Zou die nog groter zijn … Lees verder →

Wist je dat licht een geur heeft? Druk je neus maar eens in de kussens. Onmiskenbaar. Heerlijk toch.  Ja, toe maar, verdwijn er nog maar eens in. Oké, oké. Dat was lang genoeg. Niet overdrijven. Wat denk je? Hoe zou … Lees verder →

Uit de zee zal de zon oprijzen. In de zee zal ze zich laten zakken. En al ben je ver van welke kustlijn dan ook, het licht zal tot hier reiken. En ja, ook de duisternis die volgt. In dat … Lees verder →

Luister naar je lichaam. Je lichaam zegt: linkerscheenbeen. Je lichaam zegt: rechterkuit. Je lichaam zegt: moet dat nu echt? Ja, dat moet echt. Een lichaam is meer dan een paar pijnlijke plekken. De enige toegift die je doet: temporiseren. Vandaag … Lees verder →