Categorie archief: proza

Exclusief voor heren prijkt er op het raam van het kapsalon. Je tuurt naar binnen. Broederlijk naast elkaar zitten twee mannen op hun beurt te wachten. Allebei hebben ze een korte coupe. Daar valt weinig aan te knippen. Het is … Lees verder →

Je benadert de perfectie. Geruisloos. De perfectie heeft niets in de gaten. Met jouw sluiptechnieken zou je het in oorlogsgebied niet slecht doen. Het is vreemd dat je aan oorlog denkt nu je de perfectie op een haar na bent … Lees verder →

Je kent al jaren de luxe om geen horloge te dragen. Ook staat er geen radiowekker meer naast je bed. Er is nog wel je mobiele telefoon, maar die ben je liever kwijt dan rijk. Men is verleerd om naar … Lees verder →

Je zal je huid duur verkopen. Terecht. Op de hele wereld is er geen huid zoals de jouwe te vinden. Uniek, dat woord past er het beste bij. Het is vanzelfsprekend dat je een koper zal vinden die er miljoenen … Lees verder →

Je speelt het spel vuil. Dat anderen voor de gelegenheid hun beste pak uit de kleerkast halen, is hun zaak. Het is naïef van hen te denken dat ze smetteloos huiswaarts zullen keren. Je hebt eigenhandig modder gemaakt. Aarde. Water. … Lees verder →

Zodra de kinderen in bed liggen, sprint je naar beneden, naar buiten, naar de schommel. Je gooit je kont op de houten plank, grijpt de koorden stevig beet en beweegt je benen heen en weer. Binnen de kortste keren zwier … Lees verder →

Je denkt in hokjes. Die heb je eigenhandig in elkaar getimmerd. Dat ging niet zonder slag of stoot. Het schoot pas enigszins op van zodra je begreep dat je de bijgeleverde handleiding de hele tijd ondersteboven had vastgehouden. Het ene … Lees verder →