Poëzie

Ik debuteerde in 2008 met de dichtbundel laat[avond]taal. Daarna volgden buiten westen, bianca blues, een geweldige liefde en voor jou wou ik een huis zijn.

voor jou wou ik een huis zijn (Vrijdag / Wablieft, 2021)
Hoe voelt het om weg te gaan? Die vraag stelt een man zich in voor jou wou ik een huis zijn. Meer, hij voegt de daad bij het woord. Zijn tocht voert langs lief en leed. Hij streelt het zachtst van de dag, raakt het ruwst van de nacht. Zo neemt Troch ons mee op reis tot in het diepst van zijn ziel. Toch blijft de toon licht. Elk vers is fris, elk vers is scherp. Geen zin in voor jou wou ik een huis zijn die niet zingt. Wat Troch hier met de taal doet, is één groot feest.

een geweldige liefde (Poëziecentrum, 2016)

Stadsdichter van Gent David Troch kreeg de opdracht om 12 gedichten te schrijven gedurende zijn ambtstermijn. Het werden er twintig. een geweldige liefde. stadsgedichten 2014-2016 verzamelt dat poëtisch enthousiasme.

De titel is ontleend aan zijn eerste stadsgedicht: ‘gent en ik’. Troch riep alle Gentenaars op het te vertalen in zoveel mogelijk talen die in de stad te horen zijn. Het maakte meteen duidelijk dat hij het niet bij schrijven zou houden. Hij sprong geregeld op de fiets om de poëzie aan de mensen te brengen. Zo ontmoette hij Gentenaars van divers pluimage. Divers dat zijn ook de gedichten, waaronder twee sonnetten, een poetry slam tekst en zelfs een lied.

Bekijk hier de reportage die gemaakt werd tijdens de boekvoorstelling op vrijdag 9 december 2016 door Cultuur In Beeld.

bianca blues (Poëziecentrum, 2015)

Een novelle in verzen, dat etiket zou je net zo goed op bianca blues kunnen kleven. In zijn derde dichtbundel zoomt David Troch in op het onbekommerde luxeleventje van een internationaal topmodel.

Ogenschijnlijk. Want, laat de dichter zich louter lyrisch uit over het modellenbestaan of schuilt er meer achter het laagje glitter en glamour? Is de dichter bijvoorbeeld – om maar eens een wilde gok te wagen – kritisch over de wegwerpmaatschappij waarin reclame ons dicteert wat schoonheid is?

De taal in bianca blues zingt en swingt. De bundel leent zich dan ook uitstekend voor voordracht. Op verschillende podia bracht Troch reeds fragmenten uit de bundel, vaak met muzikanten. In de toekomst zal hij dat regelmatig doen samen met mondharmonicaspeler Steven De Bruyn (The Rhythm Junks).

buiten westen (Poëziecentrum, 2012)

We leven een evenwichtig leven. Tot we aan het wankelen gaan en het water ons in een mum van tijd aan de lippen staat. Angsten, verslavingen, kwalen. Het minste geringste kan onze wereld plots door elkaar schudden. In zijn nieuwe bundel neemt David Troch ons mee op een lichtvoetige reis langs levens die we niet altijd willen leiden, maar die wel buitengewoon herkenbaar zijn en waarin zelfs de liefde erin slaagt ons buiten westen te schoppen.

Hier kunt u luisteren naar gezel, het openingsgedicht van de bundel. Uitgezonden in Babel op Klara op 22 januari 2013.

Hier kunt u kijken naar de turboversie van gezel. Uitgezonden in Het Journaal op één op 31 januari 2013.

Hier kunt u kijken naar een reportage in Ter Zake. Uitgezonden op Canvas op 31 januari 2013.

buiten westen werd genomineerd voor de Herman de Coninckprijs 2013.

laat[avond]taal (Poëziecentrum, 2008)

Minimale taferelen vol dagelijks jolijt, dat lijkt één van de rode draden in laat[avond]taal te zijn. Lijkt, want in deze bundel van David Troch weet je het nooit. De dichter toont een vreemde voorliefde voor woorden als ‘geen’ en ‘niet’. Alsof hij in een welles-nietesspelletje is verwikkeld met alles dat hem omringt en het bestaan ervan wenst te ontkennen; er is geen wereld luidt het dan ook in één van de gedichten uit de afsluitende cyclus … zij zo. Wereld of niet, laat[avond]taal is bevolkt door oude mensen, dorpscafés, zakdoeken, ontbijttafels, slaapkamers, kerkhoven, dure auto’s en een Hollywoodactrice die bij de dichter in bed belandt.