Kan een #eenlettergreepgedicht een #haiku zijn? Natuurlijk. En omdat eentje geentje is, schreef ik er meteen negentien. Een reeks van negentien haiku’s, dat zal in deze tijden vast geen toeval zijn.
het beest
het beest zie je niet.
denk je dat het er niet is,
heeft het je al beet.
wind tikt op de deur,
maar je geeft niet thuis. het raam
raak je niet eens aan.
het beest gaat zijn gang.
zo snel het in je lijf zit,
zo traag wil het weg.
zeep voelt toch zo zacht.
streel eens de huid van je hand.
ook wat zacht is bijt.
het beest krult zich op,
rust eerst goed uit, houdt dan huis.
je bent al van slag.
het beest veegt de vloer
met je aan, sprint door het huis.
stof springt in het rond.
je veegt een web weg.
was het beest maar als de spin
die je geen kans gunt.
het beest grijnst en lacht
met je. het plaagt en pest je.
je bent als de dood.
het beest weet heel goed
waar je woont. geef het zijn tijd,
het komt naar je toe.
het beest reist flink rond.
er is een stad in een land
dat je graag wou zien.
je snakt naar een bos,
streelt speels de eik van de kast,
zwemt weg in de krant.
het beest is je vriend
niet. het beest moet je met hand
en tand te lijf gaan.
de dag valt in huis.
je kijkt naar de zon en niest.
zo schel klinkt dus angst.
de dauw brengt niets nieuws,
slechts wit gras. hoe je ook tuurt
de muur blijft de muur.
een schelp aan je oor.
de zon werpt zich in de zee,
een kwal kust je teen.
de vaas mist de tulp.
geen geur dringt je neus nog in.
kleur trekt uit het huis.
als het beest niet wint
en je weer het huis uit mag,
wat wil je eerst doen?
wat als het beest wint.
voor wie lag er op je mond
een zoen of twaalf klaar?
een tulp velt geen eik.
een bloem in strijd met een boom.
dit beest spant de kroon.
