Knaldrang. Heb je dat weer. Al een aantal dagen span je je in om jezelf in te tomen. Aan de drang mag je nog even niet toegeven. Je krachten moet je sparen. Pas morgen mag je eens goed uit de bol gaan. Het enige wat je vandaag al mag, is er zoetjesaan naartoe leven. Dus haal je alvast je startnummer af. Samen met de zonnen. Aan de afhaalbalie wijs je naar de jongste zon: ’Deze meneer hier doet morgen mee aan de marathon.’ De zonnen grinniken. Daarna wandelen jullie naar de indooratletiekpiste. Daar blijk je morgen een halve ronde op te mogen draaien. Toch als je het tot daar uitzingt. Wat ga je toch weer doen? Je laatste marathon dateert van bijna zeven jaar geleden. In een wedstrijd dan toch. Bijna vier jaar geleden deed je er ook eentje. De dag dat je tweeënveertig werd. Bij wijze van verjaardagsfeestje. Morgen is het dus weer feest. Al doe je het met dat knallen maar beter kalm aan. Dat je maar niet vergeet dat er nog maar vijf maanden weer een beetje regelmaat in je hardlopen zit.
Twitter Updates
- @TV_Acker @PVanGompel Dat is een feit! Dit #eenlettergreepgedicht schreef ik voor de heer Dahl. https://t.co/7vyOHjOFRR 1 month ago
- Zo. Dat was het dan. Bijna. Vandaag de laatste dag Poëzieweek. Straks is er weer tijd voor de pen. En voor het… twitter.com/i/web/status/1… 1 month ago
- @KoenNaert Succes! 1 month ago
- Even ter herinnering, David, afval gooi je dus niet in de wasmachine. 2 months ago
- Moe! Ik kom van 1977 eenlettergrepige woorden droog aan de haak. Het was een lange, lange werkdag. https://t.co/MPv3kuyD9D 2 months ago