voorlopig gedicht

voorlopig is dit een brug waarover wij lopen.

de brug weerhoudt ons voorlopig van vallen
in het wachtende, wachtende water.

voorlopig winnen wij het van zwaartekracht
en wandelen wij zomaar weg van een overkant.

de brug brengt ons voorlopig op het droge,
daar zijn wij de brug voorlopig dankbaar om.

waaraan lopen wij zoal te denken
tijdens het lopen over de brug die voorlopig is.

laten wij onze gedachten voorlopig aan de overkant
waarvan wij weglopen of lopen wij voorlopig
een licht of zwaar gemoed tegemoet.

wat lopen wij voorlopig toch te doen
op de brug die wij voorlopig benoemen als brug.

waarom durven wij het voorlopig niet aan
met voorlopig opgeblonken schoenen

over het wachtende, wachtende water te waden.
waarom is dit voorlopig een brug.
waarom zijn wij voorlopig.

Over davidtroch

man van het woord
Dit bericht werd geplaatst in gedicht. Bookmark de permalink .

Plaats een reactie