Regen

De gordijnen open. Weer een zonnige dag. De hoeveelste is dat al dit jaar? Je bent de tel kwijt. En je goede relatie met de buren. Vroeger hadden jullie tenminste nog iets om over te klagen. ‘Regen, regen, regen. Houdt het dan nooit op in dit land?’ vroegen jullie elkaar. Dagelijks namen jullie jezelf voor naar het zuiden te verhuizen. Het kwam er nooit van. Jullie werden het nooit eens of het nu Frankrijk, Spanje of Italië moest worden. ‘Fantastisch toch dat we zijn gebleven,’ zeggen je buren afschuwelijk vrolijk. Daar ben je het niet mee eens. Jij wil regen.

Advertentie

Over davidtroch

man van het woord
Dit bericht werd geplaatst in Honderduit, proza. Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s