De gordijnen open. Weer een zonnige dag. De hoeveelste is dat al dit jaar? Je bent de tel kwijt. En je goede relatie met de buren. Vroeger hadden jullie tenminste nog iets om over te klagen. ‘Regen, regen, regen. Houdt het dan nooit op in dit land?’ vroegen jullie elkaar. Dagelijks namen jullie jezelf voor naar het zuiden te verhuizen. Het kwam er nooit van. Jullie werden het nooit eens of het nu Frankrijk, Spanje of Italië moest worden. ‘Fantastisch toch dat we zijn gebleven,’ zeggen je buren afschuwelijk vrolijk. Daar ben je het niet mee eens. Jij wil regen.
Twitter Updates
- @TV_Acker @PVanGompel Dat is een feit! Dit #eenlettergreepgedicht schreef ik voor de heer Dahl. https://t.co/7vyOHjOFRR 1 month ago
- Zo. Dat was het dan. Bijna. Vandaag de laatste dag Poëzieweek. Straks is er weer tijd voor de pen. En voor het… twitter.com/i/web/status/1… 1 month ago
- @KoenNaert Succes! 1 month ago
- Even ter herinnering, David, afval gooi je dus niet in de wasmachine. 2 months ago
- Moe! Ik kom van 1977 eenlettergrepige woorden droog aan de haak. Het was een lange, lange werkdag. https://t.co/MPv3kuyD9D 2 months ago