Beweging #43

Was je maar bijgelovig. Dat zou je vandaag een aardige portie redenen geven om de deur niet uit te hoeven. Ladders, katten en diens meer. Onheil schuilt achter elke hoek. Van zodra je ’s ochtends de dingen begroet, klapt het deurtje in je hoofd open. Er valt niets tegen te beginnen, je stapt jouw wereld in. Die kent vele hoeken. Doorgaans laat je het gebeuren, vanochtend wil je niets liever dan het deurtje meteen weer dicht te smakken. Nog even, als het mag, wil je in bed blijven, dichtbij je knuffelbeer. Wat kan die knuffelbeer daar nu tegen hebben? Uiteindelijk gebeurt het toch, de dag. De dag blaast je door deuren en deurtjes. De eerste die zich erdoor waagt, is de knuffelbeer. Knuffelberen, nee, knuffelberen zijn nooit bijgelovig. 

Advertentie