Beweging #405

Avontuur. Het licht in de trappenhal heeft de geest gegeven. Voetje voor voetje dalen jullie. Ook in de garage wil het duisternis na een druk op de knop van geen wijken weten. Dan maar langs buiten met de sleutel de poort openen. Wat je vreest. Er komt geen beweging in. Stroompanne. Kortsluiting. Hoe breng je de zonnen naar school nu je niet aan de bakfiets kan? Telefoontje. De ex brengt redding. Het is lang geleden dat jij ons nog eens met de auto bracht, zeggen de zonnen. De ene weet je net op tijd, de andere net niet op tijd te droppen. Dan vat je toch maar het avontuur aan waarvoor je je had gekleed. De auto laat je in de buurt van de schoolpoort achter en je rent naar een atletiekpiste. Versnellingen. Jezelf afbeulen. Wanneer je na een uur weer in de auto zit, zit je ervan te kijken hoe de damp van je trainingsvest opstijgt. Later op de dag blijft het licht in de garage hardnekkig weigeren om te schijnen, maar in de poort komt wel weer beweging. Goed voor een derde avontuur. Voor het eerst peddel je naar de supermarkt het dichtst in de buurt. Ach, hoe werkt het brein van de langeafstandsloper? 

Over davidtroch

man van het woord
Dit bericht werd geplaatst in Beweging, proza, ultrakort. Bookmark de permalink .

Plaats een reactie