Beweging #502

Dag Voltaire,
Dag François-Marie,

Zin in een partijtje Ticket to Ride? In het gezelschapspel moet je middels treintjes steden met elkaar verbinden. Zo spoor je van pakweg Parijs over Venetië naar Constantinopel. Zijn de zonnen en ik behoorlijk aan verslaafd. Wellicht daardoor dat in mijn gedachten Candide af en toe per stoomtrein reisde. Kan natuurlijk niet. Dit meesterwerkje pende je neer jaren voor James Watt de eerste stoommachine uitvond. 

Behoorde Watt tot je kennissenkring? Vond hij na lezing dat het sneller kon? Bleek de literatuur de vonk voor de wetenschap? 

Al was je hoofdpersonage genoopt trager te reizen, dat weerhield hem er niet van om vanuit Westfalen een barre tocht over een flink deel van de aardkloot te ondernemen. Net omdat die onderneming eerst tot het Europese vasteland was beperkt, dwaalde ik naar Ticket to Ride af. Tot Candide per boot buiten de kaart van Europa stapte. Een Zuid-Amerikaanse versie ontbreekt vooralsnog in onze nochtans uitgebreide collectie. 

Een tijdje speelden we met zwart, geel en rood, de kleuren van de Belgische vlag. Zo veroverden we stad per stad het ganse continent. Pas nu maak ik me de bedenking dat de Duitse vlag dezelfde kleuren bevat. De veroveringsdrang van een Duitser heeft in het verleden al eens voor wel wat rottigheid gezorgd. 

Toch ontstond er blad na blad warme sympathie voor Candide. Wellicht omdat je hem iets bijzonder sprookjesachtigs wist mee te geven. Een doodgewoon mens zou zoveel ontbering niet te boven komen, maar Candide herrijst keer op keer. Ongeloofwaardig? Allerminst, door het sausje dat jij er overheen giet, stap ik er bereidwillig in mee. 

Ondanks het sprookjesachtig sausje zal ik het verhaal niet aan de zonnen voorlezen, maar iets zegt me dat jullie het best met elkaar zouden kunnen vinden. Dus, kom voor dat partijtje Ticket to Ride maar eens langs wanneer het je past. Vermaak je ons na afloop met één van je komedies? Als de zonnen te bed liggen, mag je bij wijze van slaapmutsje de avond gerust besluiten met een tragedie. 

goede groet, David

Over davidtroch

man van het woord
Dit bericht werd geplaatst in Beweging, Boeken, proza. Bookmark de permalink .

Plaats een reactie